“Do wszystkiego podchodzę jeżeli nie z humorem, to jednak z optymizmem.”

Aktorka charakterystyczna, która za mężczyznę na scenie przebierała się, zanim stało się to modne. Wybitna odtwórczyni ról praczek, sprzątaczek i służących, która musiała czekać całe życie, by w filmie Mój Nikifor zagrać rolę życia. Choć zapewne szerokiej telewizyjnej publiczności kojarzy się głównie z rolą ekscentrycznej babki w serialu Świat według Kiepskich. Teatralna rekordzistka Polski, ze sceną związana przez osiemdziesiąt sześć lat. Wielka artystka ukryta w niepozornym ciele, wesoła na poważnie, znana z tego, że nigdy niczego nie ugotowała, a w domu nie miała ani pralki, ani lodówki.

Ryszard Abraham, specjalista od anegdot teatralnych i filmowych, przyjrzał się z bliska długiemu i bujnemu życiu Krystyny Feldman i wybrał z niego najsmakowitsze epizody, najzabawniejsze wspomnienia i najbardziej fascynujące opowieści.

Panie i panowie, oto mistrzyni drugiego planu wychodzi na plan pierwszy!

”Nawet jak jestem ze sobą sama w domu, to potrafię sobie zrobić kawał!”

Niezapomniana Balcerkowa z serialu Alternatywy 4, ekspertka od parzenia herbatki „dla pana inżyniera Karwowskiego”, a przede wszystkim całuśna Irusia z kultowego filmu Miś. Choć jej bogatym życiorysem teatralnym i filmowym można by obdzielić kilka aktorek, na rolę, z której naprawdę byłaby zadowolona, podobno wciąż czekała. Mistrzyni błyskotliwej riposty, fanka plastikowej biżuterii i wielka miłośniczka zwierząt. Osobowość barwna (i to dosłownie!), niebanalna i nietuzinkowa, która na prośby o autobiografię lub wywiad rzekę odpowiadała pytaniem: „Kim ja jestem, żeby pisać o mnie książki?”.

Ryszard Abraham, największy w Polsce znawca zabawnych anegdot (twórca profilu FB „Anegdoty teatralne, filmowe i muzyczne”), wysłuchał głosów znajomych artystki, w tym Mariusza Szczygła, jednego z jej najbliższych przyjaciół. Ponadto zagłębił się w obfite archiwa oraz wyszukał dla czytelników porywające i arcyśmieszne opowieści o aktorce, o której – wbrew jej obawom – można napisać naprawdę wiele.

Panie i panowie, oto bohaterka niezliczonej ilości soczystych anegdot

Agnieszka z bliska. Piosenki i życie dopełniają się w jednej książce

Piotr Derlatka z sukcesem podejmuje niełatwe wyzwanie stworzenia kompletnej biografii autorki Małgośki. Patrzy na Agnieszkę Osiecką z nowej, nieoczywistej perspektywy: jako badacz od lat zajmujący się jej tekstami i jako mężczyzna zafascynowany jej niezwykłą osobowością. Spogląda zarówno na burzliwe związki poetki m.in. z Markiem Hłaską, Danielem Passentem czy Jeremim Przyborą, jak i na jej inspirujące, a zarazem nieoczywiste przyjaźnie z wielkimi postaciami polskiej kultury, takimi jak Jerzy Giedroyc, Daniel Olbrychski czy Anna Szałapak.

Dostrzega zaskakującą i dojmującą samotność artystki, która towarzyszyła jej w różnych momentach życia. Widzi osobę ponadprzeciętnie wrażliwą, intrygująco skomplikowaną, jednocześnie silną i kruchą. Zanurza się w świecie teatru, kabaretu, festiwalowych scen oraz radia i telewizji, by poznać realia, w których przyszło jej tworzyć. Zagląda do jej rodzinnego mieszkania na Saskiej Kępie, wypełnionego niełatwą obecnością matki i bolesną tęsknotą za ojcem, a także do domu, który sama usiłowała stworzyć dla swojej córki. W końcu staje się świadkiem tego, jak poetka powoli odchodzi, zostawiając po sobie tysiące zapisanych słów i jeszcze więcej niedopowiedzeń.

Ta książka ukazuje trudną, skomplikowaną i pełną sprzeczności osobowość Agnieszki Osieckiej. Osobowość łączącą niezwykłą wrażliwość i wielką, choć czasami destrukcyjną siłę. Opowiada o jej apetycie na żywe życie na wysokim C – na adrenalinę, na niepokój, na szaleństwo, na nerwicę, na zachwyt. O jej absolutnym braku zgody na przeciętność, kapcie i nudę. To lektura szczególnie wartościowa dla ludzi z jej pokolenia, pamiętających kraj i czasy, w których przyszło im razem żyć.

Piotr Derlatka (ur. 1978) – polonista, nauczyciel w poznańskiej szkole średniej, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, teatrolog. Ukończył Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktoryzował się z twórczości poetów polskiej piosenki w czasach PRL-u. Autor książek: „Poeci piosenki 1956–1989”, „Jego portret. Opowieść o Jonaszu Kofcie” oraz „Zdradziecka Agnieszka Osiecka”, na podstawie której powstała niniejsza biografia poetki. Urodził się w Starachowicach, wychował we wsi Jagodne, mieszka w Poznaniu. Ma słabość do dwudziestolecia międzywojennego.

Wzruszająca powieść o miłości, która jak kawa miewa gorzki smak… i bez której – jak bez kawy! – trudno żyć

Małe gesty potrafią zmienić bieg ludzkiej historii nie mniej niż ważne wydarzenia. Z wielkim dla siebie trudem przekonuje się o tym Mela, która po tragicznej śmierci siostry, przejęciu opieki nad jej kilkumiesięcznym synem i bolesnym rozstaniu z narzeczonym nie spodziewa się od życia już niczego dobrego. A już na pewno nie spodziewa się tego po Cyrylu, który od kilkunastu lat jest głównym bohaterem jej nocnych koszmarów i który tak bardzo odbiega od jej wyobrażeń o ideale mężczyzny… Czy ich przypadkowe spotkanie stanie się kolejnym dowodem na to, że pozory mylą, przeciwieństwa się przyciągają, a serce kobiety można zdobyć, podając z troską kubek aromatycznej kawy właśnie wtedy, kiedy najbardziej tego potrzebuje?

Najnowsza powieść Ewy Ciwińskiej-Roszak smakuje jednak nie tylko wyborną kawą. Zaprasza czytelników do ekspresowego poznania niezwykłej historii młodej dziewczyny, która w przełomowym momencie swojego życia musi podjąć decyzję, czego tak naprawdę oczekuje od miłości i jak wiele jest gotowa dla niej zaryzykować.

Niezwykle refleksyjna powieść obyczajowa opowiadająca o mocy więzi rodzinnych i sile przyjaźni. Opowieść o życiu rozpadającym się na kawałki, ale też o nadziei na lepsze jutro. Bo po każdej burzy wychodzi słońce, a wtedy nawet kawa smakuje szczęściem.

Urszula Czerniak, 365dni.bibliotekarki

Utrata kogoś bliskiego zawsze jest bolesnym ciosem, a kiedy wali się także życie osobiste, trudno się pozbierać. „Kawa o smaku szczęścia” to opowieść o nowych szansach, wybaczeniu i miłości, której tak bardzo wszyscy potrzebujemy. Poruszająca, mądra i pełna emocji historia, przy której uronicie wiele łez. Polecam!

Marta Mrowiec-Wilk, na regale u marty mrowiec

Ewa Ciwińska-Roszak - absolwentka Akademii Ekonomicznej, żona, mama cudownych bliźniąt. Wielbicielka mocnej kawy i dobrej literatury. Pasjonatka amigurumi, czyli maskotek wykonanych na szydełku, którym poświęca każdą wolną chwilę. Kochająca polskie morze optymistka i romantyczka, kierująca się w życiu mottem, że „uśmiech kosztuje mniej od elektryczności, a daje więcej światła”. Autorka powieści „Pokój z widokiem na miłość”.

Czy warto szukać miłości, wiedząc, że świat już nigdy nie będzie wyglądać tak jak dawniej?

Dunia, dwudziestoletnia studentka pielęgniarstwa, przymierzając suknię na swój pierwszy bal sylwestrowy, rozmyśla o tym, co przyniesie jej nadchodzący rok 1939. Co prawda, na warszawskich ulicach i w salonach wciąż rozmawia się o niepokojących groźbach hitlerowskich Niemiec, ale młodej kobiecie trudno traktować te przepowiednie poważnie. Jej rówieśnicy także starają się korzystać z życia – w eleganckich lokalach tańczą przy piosenkach Adama Astona, a zainspirowani filmowymi rolami Jadwigi Smosarskiej i Aleksandra Żabczyńskiego przeżywają pierwsze romantyczne uniesienia. Przecież kto po dwudziestu latach od zakończenia dramatu wojny światowej odważyłby się na ponowne rozpętanie w Europie piekła?

Maja Jaszewska proponuje czytelnikom inspirowaną historią swych dziadków oryginalną, barwną i pełną autentycznych emocji opowieść o losach warszawskiej rodziny Piwowarczyków. Bohaterem tej opowieści jest też pokolenie Polaków, któremu przez dwie dekady los pozwolił wieść spokojne życie w stolicy wolnej Polski i któremu nagle odebrano marzenia o dostatniej i bezpiecznej przyszłości.

Czy w świecie, który właśnie po raz kolejny runął, Duni i jej najbliższym, tak bardzo doświadczonym przez wichry historii, znów uda się przetrwać życiową rewolucję? Czy ta młoda, wykształcona i silna dziewczyna mimo tragicznych wojennych okoliczności dostanie od losu szansę, by móc zawalczyć o szczęście i miłość?

Wojenna sukienka to przepiękna i wzruszająca opowieść o miłości, przyjaźni i rodzinnych więziach, które pomagają przetrwać nawet najgorsze czasy. Wciągająca fabuła, ciekawie zarysowani bohaterowie oraz malownicze opisy sprawiają, że trudno się oderwać od tej historii. Autorka genialnie ukazuje złożony obraz międzywojnia i okresu okupacji. Jestem tą powieścią oczarowana (i z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy).

Małgorzata Lis, pisarka

Maja Jaszewska

Dziennikarka, pisarka, poetka; autorka wielu artykułów i wywiadów publikowanych w prasie i czasopismach („Tygodnik Powszechny”, „W drodze”, „Więź”, „Zwierciadło”, „Sens”, „Twój Styl”, „Elle”, „Wysokie Obcasy”, „Polityka”, „Kraina Bugu”); przeprowadziła rozmowy z wybitnymi postaciami kultury dla portalu Styl.pl. Autorka książek: W co wierzę?, Nie i tak. Rozmowa z Adamem Ferencym, Gwiazdeczka oraz Słoiczki, a także współautorka publikacji: Psychologia mitów greckich. Prawda symboli i archetypów oraz Archetypy mity symbole. Refleksje jungowskie o psyche.

Jakie tajemnice skrywa mrok Hannowaldu?
W lesie w pobliżu Tarnowskich Gór znalezione zostają zwłoki niemieckiego prawnika, który niedawno przybył do miasta i zamieszkał w eleganckim pałacyku w Rybnej. Miejscowi policjanci nie łączą jednak jego śmierci z miejscem, w którym się zatrzymał.
Na trop związku przybysza z Niemiec z zagadkowymi losami rodu von Koschutzkich – byłych właścicieli podtarnogórskiego majątku – wpada dziennikarka lokalnej gazety, pisząca serię artykułów o okolicznych zabytkach. Okazuje się, że wśród starszych mieszkańców zachowała się nie tylko pamięć o miejscu pochówku przedstawicieli hrabiowskiego rodu…
Mrok Hannowaldu to powieść łącząca wątek kryminalny i historię miejsca, które jak w soczewce skupia skomplikowane losy Górnego Śląska. Poszukiwania mordercy i towarzyszące im zaskakujące wydarzenia stają się pretekstem do opowiedzenia fascynujących losów miasta oraz regionu, a także pokazania jego tradycji i gwary.

Kamil Łysik – Górnoślązak od sześciu (co najmniej, do tylu zdołał sięgnąć) pokoleń; gdyby historia potoczyła się inaczej, zwałby się Lyschik, jak jego pradziadek, dziadek, a nawet jeszcze krótko ojciec. Jako historyk wie jednak, że gdybanie o dziejach nie kończy się dobrze. Poza tym miłośnik bezdroży, lokalności, starej muzyki, cegły klinkierowej, wina. Za młodu publikował gdzie popadnie, potem dojrzał. Autor monografii poświęconej pałacowi w Rybnej. Mieszka nieopodal Hannowaldu, w Tarnowskich Górach Rybnej.

O nawykach napisano wiele, ale teraz temat ten podejmuje neurobiolog i pasjonatka nauki. Niekwestionowana specjalistka od mózgu odkrywa przed nami, jak przekraczać ograniczenia, rozwijać kreatywność i budować trwałe neuronawyki.

Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że systematyczna praca nad dobrymi przyzwyczajeniami stanowi klucz do sukcesu. Jednak wielu z nas nawyki kojarzą się z uciążliwą rutyną i monotonnym powtarzaniem tych samych schematów. Tymczasem Katarzyna Stachowicz pokazuje, że to błędny trop. Czy Mozart skomponowałby Requiem, a Einstein odkryłby nowe prawa fizyki, gdyby ograniczali się do mechanicznego odtwarzania wyuczonych wzorców? Aby nasz mózg mógł się rozwijać, potrzebuje zaangażowania, kreatywności i wyobraźni. Tylko dzięki nim nawyki mogą przekształcić się w tzw. neuronawyki – trwałe zmiany zakodowane w ścieżkach neuronalnych mózgu.

Autorka zabiera czytelnika w fascynujący świat neurobiologii, wskazując konkretne ćwiczenia i proste, codzienne praktyki, które wspierają mózg w procesach adaptacji, zapamiętywania i twórczego myślenia. Przystępnie tłumaczy, jak dopamina, serotonina czy oksytocyna wpływają na podejmowane przez nas decyzje oraz jak – dzięki tej wiedzy – można wyjść z utartych schematów i wymazać negatywne wzorce. Udowadnia również, że nawyki nie muszą być nudne – odpowiednio zaprojektowane, mogą stać się kamieniami milowymi na drodze samorozwoju.

Czytając tę książkę, dowiesz się również, jaką dietę stosować, by twój mózg pracował na najwyższych obrotach, oraz jakie techniki relaksacyjne wspierają kreatywność. Co najważniejsze – zrozumiesz, jak istotną rolę w twórczym funkcjonowaniu mózgu odgrywają trwałe, pozytywne relacje z bliskimi osobami i naturą.

To opowieść o mózgu, ale przede wszystkim o tym, jak mądrze i twórczo żyć.

Katarzyna Stachowicz - neurobiolog, popularyzatorka nauki, dr hab. nauk medycznych i nauk o zdrowiu, pracownik Instytutu Farmakologii im. Jerzego Maja Polskiej Akademii Nauk, członkini Polskiego Towarzystwa Badań Układu Nerwowego, Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, wieloletnia współpracowniczka redakcji czasopisma „Wszechświat”, autorka artykułów naukowych oraz popularnonaukowych. W 2022 roku kwartalnik „Nauka”, wydawany przez Polską Akademię Nauk, umieścił ją na liście najwyżej cytowanych badaczy w dziedzinie farmakologia, farmacja i fizjologia. Laureatka prestiżowej nagrody „L’Oreal dla Kobiet i Nauki” oraz „Osobowość roku 2023 Małopolski”. Doświadczenie zawodowe zdobyła na stażu podoktorskim na Uniwersytecie Vanderbilta, Nashville, TN, USA. Prywatnie kochająca żona, mama, właścicielka psa i kota oraz motocyklistka, która kask i motocyklowe buty nosi częściej niż szpilki.